نیروی بی پایان

تنها آن هستی دارد

نیروی بی پایان

تنها آن هستی دارد

...

الهی!


تو غیب بودی و من عیب بودم.

تو از غیب جدا شدی و من از عیب جدا شدم.


م:مناجاتنامه خواجه عبدالله


درون

در درون هر یک از ما چشمه ی

سرور و آرامش نهفته است.


نگاه


گاهی در کشاکش مشکلات تنها کافیست نگاهمان را عوض کنیم.

رنج یا نعمت


اگر توجه ما بر رنج متمرکز باشد، آنگاه رنجمان بیش از آنچه هست

به نظر می آید. بهتر است در میان رنج هایمان، نعمت ها و

داشته هایمان را برشماریم. ما معمولا فقط در یک قسمت از زندگی رنج

می بریم.بنابراین چیزهای بسیار دیگری هست که باید از داشتن آنها

شکرگزار باشیم.



پایان هر چیزی همان جایی است که توجه از آن سلب می شود.


حیات

برای کسب حیات،

ابتدا باید مردن را بیاموزیم. 

کریما...

کریما!                                                                     

گرفتار آن دردم که تو درمان آنی،

                بنده ی آن ثنایم، که تو سزای آنی،                                                 

من در تو چه دانم؟ تو دانی!                              

                   تو آنی که گفتی که من آنم! آنی.


م: مناجات نامه ی خواجه عبدالله انصاری