رویا

برای رسیدن بهش تلاش میکنیم 

وقتی بدست میاد لذت بخش یا باعث خوشحالیه در کل دل آرامش 

آرامش ، و این تنها چیزیه که دنبالش هستیم.یک نقطه ثابت یا یه مکان ثابت. 

خوب این ذهنه که همیشه دنبال راحت ترین روش هاست برای حصول ساکن بودن.اون بیشتر نمیخواد البته نه همیشه.بعضی موقع ها افراط میکنه در رسیدن به اهدافش.چون اونها ارزشهای جا افتاده و شناخته شده ای هستن که هدف بودنشون صرفا بخاطر دستیابی آسان و بی دردسر بهشونه. 

ولی روح انسان هدف های بزرگتری داره.اونا خیلی ارزشمندن.چیزایی که از نظر ذهن کوتاه بین دسترسی بهشون یا سخته و طاقت فرسا یا ارزش تلف کردن وقتو نداره. 

وقت و زمان مثل ترمزی در برابر خواسته های روح عمل میکنه.حالا میفهمم که چرا یک نفر ، یک روح کامل و مرجع انسانی خوابو از زندگیش حذف کرد. 

تا حالا فکر کردین که نخوابین؟ همیشه ذهنتون بعد از خستگی روزانه هشدار قرمز خوابو شروع میکنه.هدف رفع خستگی با خوابیدن در بازه زمانیه که شاید هیچ چیز دیگه  جاشو نگیره. 

ولی آیا این حقیقت داره که خواب منشا آرامشه؟ تا حالا پیش نیومده که در خواب کلافه بشین یا بعد از ساعت های طولانی استراحت بازم کسل باشین؟ 

احساسم اینه که روح برا رسیدن به اهدافش بیرحمه و اگر بخواد ارزشهاشو دنبال کنه هیچ چیز مثل خوابیدن جلوشو نمیتونه بگیره.شیر دادن به بچه در نیمه های شب توسط مادر بدون ناراضی بودن از وضعیت خوابیدنش چالش بزرگیه که روح فقط از پسش برمیاد. 

باید راجب خواب بیشتر بدونیم.......