مراقبه به سادگی همین نیایش های روزمره ادمی است ...
به سادگی نماز خواندن یا هر نوع ایین یا مراسم نیایش در هر قوم و فرهنگ ...
تنها تفاوت ان با نیایش معمولی در این است که مدتی را به سکوت مینشینیم
و منتظر شنیدن صدای خدا میشویم ....
خدا با ما حرف خواهد زد و ما خود این را خواهیم یافت چه به صورت صوت یا به
صورت نور ....
به یاد کلامی از مرحوم دولابی افتادم . میگفت هر وقت شبی ... نصف شبی
بی دلیل از خواب بلند شدی .. دو رکعت نماز بخوان و بعد همانجا سر سجاده
بنشین و بگو خدایا میدانم که با من کار داری اما نمیدانم چه کار و بنشین
و گوش کن ... کم کم خدا به تو یاد خواهد داد که چه باید بکنی ....
از این شیوه ها مراقبه شروع میشود تا مدیتیشن های عمیق ....
اما همواره مهمترین اصل در مراقبه شنیدن صدای خدا و دیدار با استاد درون است
انچه در فرهنگ اسلامی ایرانی ما به عنوان اشراق شناخته شده ...
با این تفاوت که دیگر در زمان امروز ما انسان فرصتی برای چله نشستن ها و
ریاضات خاص ان ندارد چرا که سرعت زندگی انقدر بالا رفته که نمیتوان مهار
زندگی روز مره را رها کرد و می باید لحظه به لحظه زندگی روزمره را پاس
داشت .
با عشق
بسیار زسبا و دلنشین بود.
برکت باشد
با عشق
بسیار گویا و قابل درک
سپاسگزارم
در راه رسیدن به معنویات انجام واجبات دینی مثل نماز چه تاثیری دارند ؟
مطمئنا بزرگترین و راحت ترین درب ورودی به معنویت راهی است که از طفولیت در برابر هر یک از ما قرار گرفته و تنها پس از استفاده از ان هست که راههای دیگری برای ادامه راه به ما معرفی میشود . حتما ایین ها نیایشی دین ما مهمترین و اولین ابزار های در اختیار ماست برای جهشی معنوی ....
اما نکاتی که برای مراقبه بر شمردیم را فراموش نکن .
با عشق
مبارک باد این روز و همه روز
من به سیبی خوشنودم
و به بوییدن یک بوته ی بابونه .
من به یک آینه ، یک بستگی پاک قناعت دارم .
من نمی دانم
که چرا می گویند : اسب حیوان نجیبی است ، کبوتر زیباست .
و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست.
گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد.
چشم ها را باید شست ، جور دیگر باید دید.
واژه ها را باید شست .
واژه باید خود باد ، واژه باید خود باران باشد.
مبارکه انشاالله
مبارک هست عزیزم
دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است ...
تمام راه به یک چیز فکر می کردم
و رنگ دامنه ها هوش از سرم می برد
خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود
چه دره های عجیبی
و اسب ‚ یادت هست
سپید بود
و مثل واژه پاکی ‚ سکوت سبز چمنزار را چرا می کرد ؟
و بعد غربت رنگین قریه های سر راه
و بعد تونل ها
دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز
نه این دقایق خوشبو که روی شاخه نارنج می شود خاموش
نه این صداقت حرفی که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست
نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی رهاند !!
غالبا همینطوره ...
وقتی جای خالی یک ....
ولش کن خودش خشک میشه میافته