نیاز ، اصلی ترین مانع در راه رسیدن به آرامش و سکوت درونی است . نیاز ، هیجان تولید
می کند و هیجان ، دشمن آرامش است . کم کردن و به تدریج از بین بردن نیازها ، باعث
آرامش می شود .
در این راه ، باید نیازهای اساسی را شناسایی کرد و نیازهای غیرواقعی را حذف کرد ، ولی
اصلی ترین کار ، از بین بردن احساس نیاز است . باید چیزی را خواست ، بدون هیجان و
بی قراری نیاز . و برای رسیدن به این مرحله ، باید دل کندن را آموخت ؛ دل کندن از
همه چیز و همه کس .
باید یاد بگیریم بدون نیاز و احساس وابستگی ، چیزی را بخواهیم . وابستگی باید از بین
برود ، حتّا وابستگی به خدا . این را باید تمرین کرد و یاد گرفت .
برای داشتن معبد تنهایی ، باید طناب هایی که ما را به بیرون متّصل کرده ، قطع شود ، وگرنه
هروقت که شما می خواهید لحظه ای در معبدتان تنها بنشینید ، این طناب ها ، شما را به
بیرون می کشند .
نیازهای جسمی را باید بی هیجان برآورده کرد ، خوردن ، خوابیدن ، ... و نیازهای ذهنی
و احساسی را باید از بین برد . زیستن بی نیاز ، زیستن در آرامش و به سر بردن در
معبد تنهایی است .
سلام اقا شاهین عزیزم :
ولی قبولشون دارم و اینی که باید:
.
.
.
فعلا گیج حرفاتون شدم
برای به خدا رسیدن از همه چیزمون ، همه کسمون دل بکنیمم قبول دارم .
ولی اینکه به خدا وابسته نباشیم هم قبول دارم و هم با احتیاجی
که به خدا هممون داریم قاطی کردم
و ..................................................
فراموش کردم چی میخواستم بگم
با عشقی خالص
افرین عزیزم . نکته همینه .... حسابی روش تعمق کن ...
با عشق
سلام : یه بار دیگه با تعمق خوندم مرسی
.
سلام.
برکت باشد، و ممنون از روح الهی که از طریق فرزندانش مجرایی میشه که دیسکورس های لازمه رو به فرزندانش دیکته کنه و آموززشون بده.
ممنون از تو شاهین عزیز که همیشه کمکی بودی برایمان.
متبرک از عشق باشی
سلام عزیزم
هی یو باشید
متبرک باشی از عشق دوست عزیز . خیلی بهش احتیاج داشتم
با عشق