مهر در مهر

دوباره فصل ماتم گرفتن شروع شد.بچه ها را چه کنیم. 

بچه ها می فهمند. 

بچه ها میترسند. 

بچه ها بزرگ میشند. 

بزرگترها ازین که سر بچه ها را گرم کنند راضیند.ازینکه یک عمر دروغ بخوردشون بدن راضیند.ازین که تمام مدت یک سال را هدر بدند و بجای درس زندگی گرفتن اخلاقیات و معنویات پرند بخوردشون بدند راضیند. 

داغ دلم دوباره تازه شد.فصل بدبختی طفل معصومان کوچک از همه جا بی خبر شروع شد.فصل آغاز ما هم شروع شد. 

این فصل حسن های خوبی داره که همشو نمیتونم بگم.ولی هر روزش میدونم که برام خاطره میشه.متضاد حرف زدم؟ نه.اینجوریا هم نیست. 

حقیقت تلخی هست که از بس بخاطر نیاوردیم فراموشمون شده. 

هر تکه از زندگی ما تجربه هست و این تجربه تلخ شرکت در کلاس های مسخره مشق نویسی و از بر کردن، قسمتی از سرنوشت بچه هایی هست که آمدن تا خدا را بهتر بشناسند. 

و فقط اونه که میدونه چکار میکنه.من خاموش میشم و شتر دیدید ندیدید...همین