دل گرفتگی

زیاد به مغزتون فشار نیارین،یه چیزی تو مایه های همون خورشید گرفتگی هست.یا ماه گرفتگی. 

فقط بستگی داره چی جلوی نور خدایی را سد کنه تا بعد رد بشه درست مثل کسوف.ولی خوب تو این فاصله اتفاقات جالبی نمیوفته معمولا.مثلا خشم جلوشو سد میکنه و به عالم و آدم بد و بیراه میگی و بعد که آروم میشی شرمنده همون عالم و آدم میشی. 

یا طمع جلوشو میگیره،ای وای! حق دیگرانو پایمال کردی و ندیدی.خیلی باید مراقب باشم که حق کسی را پایمال نکنم. 

خودخواهی مثل ماه گرفتگی میمونه چون خودت هستی که بین خودتو خدای خودت می ایستی! 

از دست این بشر دوپا چه کارها که برنمیاد.اگه سه تا پا یا چهارتا داشت چکارا که نمیکرد.مَثَل همون الاغه هست که خدا شناختشو بهش شاخ نداد! 

بگذریم.از دوست هنوز مطالبی مونده که نیکوست.این اعمال مخرب مثل همون خشم دور انسان میچرخه و هردفعه جلوی راه نور را سد میکنه.اما نقطه ضعفم داره که بشر آگاه کشف میکنه.اگه کاملا دقت کنیم دقیقا مثل خسوف خیلی آروم آروم پیش میاد و باید خوب دقت کنیم تا اولین سایه و نیم سایشو دیدیم کاملا متمرکز باشیم و هیچ کاری انجام ندیم تا از جلوی دید ما رد بشه. 

با دقت زیر نظر بگیریم.من یک انسانم و تونستم.شما هم میتونید.باور کنید.مراقب نیم سایه ها باشید. 

موفق باشید.خدای عز و وجل نگهدارتون.