ستاره آبی

اگه با چشمهای خودم نمیدیمش باور نمی کردم هست.البته همیشه ایمان داشتم که وجود داره. 

انقدر تجربه داشتم که یقین پیدا کنم. 

حتی در خیال هم همونقدر پرتو و خلوص داره که مثل وقتی که واقعا میبینیش. 

آه که اگه بشه به ذهنمون تسلط پیدا کنیم و واقعیت درونمون رو ببینیم همیشه تلالؤ آبی عشق کنار ما خواهد بود و گره های کور شده و حتی چیزهای بنظر ما ناممکن را حل میکنه.مثل حل شدن شکر شیرین در شیر. 

میخوام بهتر باشم.بخاطر هر نفسی که میکشم،بخاطر غذایی که می خورم،بخاطر اعدامی که تبدیل به حبس ابد در این دنیای خاکی شد و بخاطر کار کردن برای کسی که توقع پاداش و حقوق ازش نداری ولی هیچوقت بی پاسخ نمیمونی حتی موقعی که بی عقلی می کنی و کردار زشتی بروز میدی. 

یک زمانی فکر نمی کردم که ال ای دی های آبی بوجود بیاد....حالا اونها در همه جا منو یاد یک چیز مهم میندازه.ستاره آبی در تاریکی گمراه کننده شب. 

زندگیتون پر برکت.