لایق جانان

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو    و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو    هرچی فکر میکنم چطوری شروع کنم عقلم قد نمیده!!...  واقعیتش هرچه قد هم ما حرفای قلمبه سلمبه بزنیم و  کلی واسه کلماتمون وقت بزاریم بازم به پای تجربیات روزمره نمیرسه .      وقتی تو ایستگاه مترو بودم و داشتم فکر می کردم که   چند وقتیه از معنویات که غذای روح انسان هست به هر بهونه ای دور بودم و   توجیهات زیادی برای خودم دست و پا کردم،ناخوداگاه متوجه متن آهنگی شدم   که داشتم گوش میکردم.  منظورم همین شعر بالا بود که منو متوجه خودش کرد .  یک دوری در همین اینترنت بزنید و کل شعر را بخونید و معنی کنید برای خودتون.  نیرو بی پایان کمکتون می کنه .  زیبایی درونی این شعر احتیاجی به هیچ توضیحی نداره و فکر کنم برای هر کسی   حرفهای جداگانه ای داره،خودتون می فهمید.