صبر ، یکی از ارکان اصلی سیر و سلوک معنوی است . بدون صبر ، سالک چونان مرغی
پرشکسته در دریای حوادث و وقایع غوطه ور است و گاهی به زیر و گاهی به رو ، از آب
شور ناگواری ها می نوشد ، بدون آنکه بداند چرا ؟
صبر است که آرام و قرار ایجاد می کند در دل سالک و او را وادار می کند که با تأمل در
اتّفاقات روزمرّه بنگرد و گرفتنی ها را بگیرد، از آنچه گذراست . صبر ، مایه ی حکمت و
آگاهی است و در درون سالک ، چراغی می افروزد که شب های تاریک بیابان های مسیر
به حقّ را ، روشن می کند و او را در مسیر نگه می دارد . سالک بی صبر ، به هر دری
می زند و هر بی قراریی می کند که باعث می شود آرامش و هماهنگی او با مسیر، به هم
بخورد و تمرکز او روی سلوک ، از بین برود .
سلوک برای سالک ، کار اصلی در زندگی است و سالکی که رابطه اش با راه به هم
بخورد ، سالکی بیکاراست ، سرگشته در وادی پریشانی ؛ نه راهی به شهر دارد ،
پیش آدم های عادی و نه کاری در بیابان های بی انتها و دریاهای دور ، در مسیر
رهروان و عارفان واقعی .
با عشق
سلام :
خیلی خوب نوشته بودید اقا شاهین به خوب نکته ای اشاره کردید .
.
خداییش وقتی اینو خوندم خندیدم !!! 
) .
.
منم زیاد صبرم رو کنترل نمی کنم
یعنی من سالکی بیکارم
( حالا یکی نیست بگه تو اصلا سالک هستی یا نه
با عشق
رویا جان فقط خودت میتونی بگی که سالک هستی یا نه . و البته همه ما به نحوی این مشکل رو داریم و سعی در بر طرف کردن ان داریم .
با عشق
شاهین جان چقدر به موقع میایی و چه تاثیر گذار، مدتیه که بی قرارم آرامش ندارم و هرچه می گردم و پیش هر طبیبی که می رم میگه صبر صبر صبر... و چقد سخته صبوری واسه کسی که صبوری نمی دونه اما شدنیه مطمئنم، دوست خیلی خوبم از اینکه هستی و کمک می کنی ما هم تو مسیر باشیم یه دنیا ممنونم.
با عشق8
ممنون عزیزم . من صرفا مجرایی برای ان وجود متعال هستم و خوشحالم که مجرایی برای تعالیم او باشم .
وقتی تنها ان هستی دارد و ما غوطه ور در اقیانوس عشق و رحمت او هستیم جایی برای صبور نبودن نخواهد بود .
با عشق